Saturday, March 17, 2007
رفتم در میخانه

*: این بخش از شعر «تو اگر عشوه ... کوهکنی» از تصنیف «افتخار آفاق» عارف قزوینی است.
**: شعر تصنیف به روایت عبدالله دوامی «رفتم در میخانه حبیبم/ رفتم در میخانه حبیبم/ خوردم دو سه پیمانه/ خوردم دو سه پیمانه/ من مست و تو دیوانه حبیبم/ من مست و تو دیوانه حبیبم/ما را که برد خانه/ ما را که برد خانه/ در شهرُ یکی کس را عزیزم/ در شهرُ یکی کس را عزیزم/ هشیارُ نمیبینم/ هشیارُ نمیبینم/هر یک بتر از دیگر عزیزم/ شوریده و دیوانه/ شوریده و دیوانه/ دلبر عزیز/ شوخِ با تمیز/ برخیز و بریز/ زان می که جوان سازد/ عشقم به تو پردازد»و این بیت نیز الحاقی است «اَرمَنی/ ار یار منی/ دستُ تو نزن/ جام شراب ما را/ سیخ کباب ما را»
**: شعر تصنیف به روایت عبدالله دوامی «رفتم در میخانه حبیبم/ رفتم در میخانه حبیبم/ خوردم دو سه پیمانه/ خوردم دو سه پیمانه/ من مست و تو دیوانه حبیبم/ من مست و تو دیوانه حبیبم/ما را که برد خانه/ ما را که برد خانه/ در شهرُ یکی کس را عزیزم/ در شهرُ یکی کس را عزیزم/ هشیارُ نمیبینم/ هشیارُ نمیبینم/هر یک بتر از دیگر عزیزم/ شوریده و دیوانه/ شوریده و دیوانه/ دلبر عزیز/ شوخِ با تمیز/ برخیز و بریز/ زان می که جوان سازد/ عشقم به تو پردازد»و این بیت نیز الحاقی است «اَرمَنی/ ار یار منی/ دستُ تو نزن/ جام شراب ما را/ سیخ کباب ما را»
<< بازگشت به صفحه اصلی