Wednesday, April 06, 2011
فتنهی چشم تو چندان پی بیداد گرفت
آواز همایون شعر: هوشنگ ابتهاج (سایه) اجرا: گلهای تازه ۳۷ |
(-)
|
فتنهی چشم تو چندان پی بیداد گرفت
|
که شکیب دل من دامن فریاد گرفت
|
که شکیب دل من دامن فریاد گرفت
|
(-)
|
آنکه آیینه صبح و قدح لاله شکست
|
خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت
|
(-)
|
آه از شوخی چشم تو که خونریز فلک
|
دید این شیوهی مردمکشی و
|
دید این شیوهی مردمکشی و یاد گرفت
|
(-)
|
منم و شمع دل سوخته یا رب مددی
|
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت
|
(-)
|
شعرم از نالهی عشاق غمانگیزتر است
|
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت
|
(-)
|
منم و شمع دل سوخته یا رب مددی
|
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت
|
(-)
|
سایه ما کشتهی عشقیم که این شیرینکار
|
سایه ما کشتهی عشقیم که این شیرینکار
|
مصلحت را مدد از تیشهی فرهاد گرفت
|
۱ | فتنهی چشم تو چندان پی بیداد گرفت | که شکیب دل من دامن فریاد گرفت | |
۲ | آنکه آیینه صبح و قدح لاله شکست | خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت | |
۳ | آه از شوخی چشم تو که خونریز فلک | دید این شیوهی مردمکشی و یاد گرفت | |
۴ | منم و شمع دل سوخته یا رب مددی | که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت | |
۵ | شعرم از نالهی عشاق غمانگیزتر است | داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت | |
۶ | سایه ما کشتهی عشقیم که این شیرینکار | مصلحت را مدد از تیشهی فرهاد گرفت |
<< بازگشت به صفحه اصلی