Thursday, June 28, 2012
منم که گوشهی میخانه خانقاه من است
آواز سهگاه شعر: حافظ اجرا: ۱ آذرماه ۱۳۵۸، منزل رضا کسایی |
(-)
|
منم که گوشهی میخانه خانقاه من است
|
منم
|
منم که گوشهی میخانه خانقاه من است
|
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
|
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
|
(-)
|
گرم ترانهی چنگ صبوح نیست چه باک
|
چه باک
|
گرم ترانهی چنگ صبوح نیست چه باک
|
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
|
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
|
نوای من
|
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
|
(-)
|
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
|
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
|
گدای در دوست پادشاه من است
|
گدای خاک در دوست پادشاه من است
|
(-)
|
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
|
گدای خاک در دوست پادشاه من است
|
(-)
|
غرض ز مسجد و میخانهام وصال شماست
|
جز این خیال ندارم، خدا گواه من است
|
(-)
|
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
|
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
|
رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
|
(-)
|
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
|
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
|
فراز مسند خورشید جایگاه من است
|
جایگاه من است
|
(-)
|
از آن زمان
|
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
|
فراز مسند خورشید جایگاه من است
|
(-)
|
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
|
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
|
تو در طریق ادب باش
|
تو در طریق ادب باش
|
تو در طریق ادب باش، گو گناه من است
|
تو در طریق ادب باش، گو گناه من است
|
۱ | منم که گوشهی میخانه خانقاه من است | دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است | |
۲ | گرم ترانهی چنگ صبوح نیست چه باک | نوای من به سحر آه عذرخواه من است | |
۳ | ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله | گدای خاک در دوست پادشاه من است | |
۴ | غرض ز مسجد و میخانهام وصال شماست | جز این خیال ندارم، خدا گواه من است | |
۵ | مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی | رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است | |
۶ | از آن زمان که بر این آستان نهادم روی | فراز مسند خورشید تکیهگاه من است | |
۷ | گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ | تو در طریق ادب باش و گو گناه من است |
<< بازگشت به صفحه اصلی